Een jonge vrouw, haar blik zo stil alsof ze afgesloten van de wereld is, gefocust op de bladen in haar hand, en zich op een andere plek bevindt, haar shirt gemaakt van bruine stof die omgeven door de duisternis haar tere huid schermt van het licht dat brandt maar zo dat het licht haar nek toch vindt. Hoe kan het dan dat zij haar vader niet (die haar met aandacht aankijkt) ziet, terwijl hij haar zo zacht afbeeldt - met elke streek voor op zijn doek haar ziel, haar hart steeds minder zoek - en het licht op de zachte blonde haren speelt. ________ afbeelding: Gerhard Richter, Lesende (1994)
