Als je goed oplet hoor je deze uitspraken veel te vaak: “Ga je naar de kunstacademie? Daar verdien je later niets mee”, of: “Je gaat toch niet naar het HBO als je VWO hebt gedaan? Dat is zonde”; en misschien nog wel de ergste van allemaal: “Je moet van je hobby niet je beroep maken, dan heb je geen hobby meer”. Je hoort het op een familieverjaardag, in een gesprek met je docent of zelfs als je met je vrienden praat. Als ik dan het zoveelste gesprek over de ideale toekomst na het gymnasium hoor, vraag ik mezelf af waar die gesloten en negatieve kijk op de wereld goed voor is.
Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier van leven, maar waarom zou je dat niet doen met een beroep waar je plezier van hebt? Elke dag hard werken aan iets dat je niet écht leuk vindt en daarna extra kunnen genieten van je vrije tijd is natuurlijk een optie. Maar waarom zou je daarvoor kiezen, als je elke dag kan werken aan iets wat je met plezier doet en buiten je baan min of meer even gelukkig bent. Als je dagelijks wat geld kan verdienen aan iets waaraan je je tijd gelukkig besteedt, heb je geen miljoen nodig. Je ontspant tijdens je werk.
Het verhaal van de Mexicaanse visser en de Amerikaanse zakenman is hier een geweldig voorbeeld van. Voor degenen die onbekend zijn met dit verhaal zal ik het kort samenvatten. Een zakenman, op vakantie aan de Mexicaanse kust, observeert een visser die elke dag na een korte tijd vissen terugkomt met één grote vis. Als de zakenman uiteindelijk op de visser afstapt, vraagt hij de Mexicaan waarom hij niet langer op een dag vist. De visser antwoordt hierop dat hij als hij terugkeert van het vissen met zijn kinderen speelt, een siësta neemt, met zijn familie dineert met de gevangen vis en daarna in de kroeg kaart met zijn vrienden. De Amerikaan is stomverbaasd en legt de man uit dat hij volgens een uitgebreid businessplan binnen een mum van tijd miljonair kan worden en dat hij daarna nooit meer zal hoeven te vissen en dan écht kan ontspannen. De visser verklaart de zakenman voor gek, en zegt dat hij elke dag al ontspant.
Er is natuurlijk wel sprake van een onderscheid tussen mensen. Er zullen altijd mensen zijn die gestructureerd willen leven en een contrast tussen werk en vrije tijd op prijs stellen. Maar toch is het overduidelijk dat de Mexicaanse visser hier uit de verf komt als een man met een vrijere geest en een gelukkiger leven.
Verder wil ik nog even terugkomen op de uitspraak “Je moet van je hobby niet je beroep maken, dan heb je geen hobby meer”. Dit is natuurlijk niet waar. En als het waar is, is het helemaal niet erg. Als je een leuk beroep hebt waar je daadwerkelijk geïnteresseerd in bent, heb je geen ‘hobby’ buiten je werk nodig om dingen te blijven ondernemen die je leuk vindt. Je vindt je werk namelijk al leuk. Wel snap ik waar de uitspraak vandaan komt: er zijn namelijk altijd zaken aan je baan waar je niet van geniet. Degenen die dit uitspreken, zijn bang dat dit hun hobby zal verpesten. Maar angst is altijd een slechte raadgever.
