Eva Reinhold – twee gedichten


 
De wekker gaat
En ik sta aan aan aan 
Blijf maar gaan gaan gaan 
Ga op en neer  
heen en weer 
‘ik zie je morgen weer!’ 
 
Ik kom thuis 

en doe mijn elastiekje uit 

en wens dat ik kon gaan zitten zonder een “je moet” 
 
ze vliegen alweer op me af 
Doen dat op een draf 
Geen rust tot aan mijn graf 
doe totdat mijn ogen branden 
façade met brokkelende randen 
wacht totdat ik kan landen 
 
Ik val in slaap 

En terwijl de tijd vergaat 

wens ik dat ik rust kon vinden

zonder een “je moet” 


_________________


Look in the mirror 
Don’t judge 
Just look 
 
You can see a Human 
Beautiful, Strong, 
Kind, Smart 
 
You can see a Human 
with Scars of Life 
Proudly worn 
 
You can see a Human 
gone through struggles 
a Survivor, a Fighter 
 
You can see a Human 
broken and hurt 
but still Standing 
 
You can see a Human 
feeling lost 
But you're so, so Loved 

Loading