[red.]: een ontroerende bewerking van het mythische Orpheus- en Eurydice-thema, vertaald naar een maar al te bekende Middelbare School-wereld... Noah zit op het Murmelliusgymnasium, in de 4de klas. Hij is een goeie leerling en kan geweldig debatteren. Hij doet elk jaar mee aan IMUNA en is daar de beste delegate. Met school heeft hij geen problemen en hij haalt allemaal goeie cijfers. Zijn moeder is ook zijn docent, namelijk de docent Kunst. Maar is hij ook goed met elke docent, en de docenten respecteren zijn mening en manier van argumenteren. Ook met de conrector van de 4de klas, mevrouw Zoldervrouw heeft hij wederzijds respect. Op een zonnige dag in het begin van juni, bij het Veldwerk voor het vak Aardrijkskunde, moet hij samenwerken met het meisje Emma. Hij vindt haar al snel heel leuk. Ze vertelt hem dat ze er niet zo goed voor staat, omdat ze net als veel andere leerlingen te laat begint te leren. Noah kan zich niet inbeelden om naar Rome het volgend jaar te gaan zonder haar! De laatste periode is aangebroken. Emma staat 5 onvoldoendes maar ze doet heel erg haar best om ze op te halen en niet een bespreekgeval te worden. Ze leert samen met Noah en Noah helpt haar met Aardrijkskunde en alle andere vakken. Ze hebben nu al een relatie gekregen en zijn heel blij met elkaar. Wat zou het toch zonde zijn als Emma zou blijven zitten! Het is nu een echte hel-week voor de leerlingen die er niet zo goed voor staan: CTP 4. Emma heeft heel veel stress, want ze heeft niet zo'n goede relatie met de leraren als Noah, en staat er al helemaal niet zo goed voor als hij. Dus bij een bespreekgeval maakt ze weinig kans! De dagen gaan voorbij en de CTP is afgerond. Emma heeft een veel beter gevoel over het overgaan dan vóór de toetsweek en Noah is daar heel erg blij mee; ze gaan bijna zeker volgend jaar naar Rome! Het is 4 juli. Noah zit lekker op het strand met Emma en de zon schijnt voluit! Beiden hebben ze het heel erg naar hun zin en zijn ze school al bijna vergeten, want hun toetsen zijn al over. Ze praten over hun plannen in de zomervakantie. Opeens gaat Emma's telefoon af. “Mentor” belt haar. Haar hart slaat op hol. Ze wil niet opnemen maar doet het toch. “Hi, met Emma,” zegt zij. “Hey Emma” zegt haar mentor. “Hoi meneer, waarom belt u?”, zegt Emma, terwijl ze het antwoord al weet. “Ik bel om helaas te mededelen dat je niet bent bevorderd naar de 5de”. Nadat Noah thuis is gekomen begint hij onmiddellijk een gesprek met zijn moeder, die Emma ook als leerling heeft. Zijn moeder zegt dat Emma met vier onvoldoendes een bespreekgeval is geworden en dat ze een stem te weinig heeft gekregen om over te gaan. Ze zei ook dat diegene die vóór het overgaan waren toch een slecht beargumenteerde mening hadden. Noah kon dit niet accepteren, zijn geliefde achterlaten in de 4de klas! Hij heeft op de volgende dag zijn moeder gesmeekt om met mevrouw Zoldervrouw een gesprek te hebben om Emma toch over te laten gaan. Uit respect voor Noah als leerling,heeft mevrouw Zoldervrouw Noah een kans gegeven om haar te overtuigen om Emma over te laten gaan. Maar voor dat gesprek heeft zijn moeder Noah nadrukkelijk gewaarschuwd: “Ga niet nadat mevrouw Zoldervrouw gezegd heeft, “ik denk erover na”, nog opdringerig doen en vragen of ze het snapt, omdat mevrouw Zoldervrouw er een hekel aan heeft als haar intelligentie onder vraag wordt gesteld, en dan kan ze flink woedend worden”. Noah: “Mevrouw, ik ken Emma als een heel slim en doorzettend meisje, ze heeft in de laatste ctp geen één onvoldoende gehaald. En ze heeft hulp met vakken aan mij gevraagd en ik heb haar echt goed geholpen en zij heeft heel erg haar best gedaan om over te gaan. Ze heeft zeker een stijgende lijn laten zien ten opzichte van periode 1. De eerste periode was zij nog in vakantiemodus en begon ze te laat met leren en heeft daarom het hele jaar haar best gedaan om haar oude fouten te verbeteren. Dat kunnen we echt terug zien in de resultaten”. Nadat Noah dit zei was mevrouw Zoldervrouw verast en op haar gezicht zag je een uitdrukking die hartverwarmend leek. Ze was het eigenlijk eens met Noah en vond het zo moedig van hem dat hij het voor zijn vriendinnetje opnam. Omdat ze toch wel in functie is en het veranderen van bevordering een groot iets is. heeft ze besloten om in een formele manier te antwoorden: “Ik heb je gehoord Noah, ik zal erover nadenken”. Noah vertrouwde dit niet helemaal omdat het zo koud klonk en was erg emotioneel op dat moment en zei: “Nou mevrouw, alstublieft, ik heb alles toch duidelijk uitgelegd en u kan gewoon het besluit zelf nemen, snapt u wel wat ik gezegd heb?". Na de rapport uitreiking op 9 juli kreeg Emma en Noah een mailtje waarin stond: “Beste Emma en Noah, Ik heb toch besloten om mijn besluit over het niet bevorderen niet te veranderen. Je kan zelf kiezen of je het jaar wilt doubleren (overdoen) of om naar een andere school te gaan. Wat je besluit ook wordt, neem zo snel mogelijk contact met mij op. Met vriendelijke groet, Conrector klas 3 & 4 Mevrouw Zoldervrouw." Na dit bericht zouden Emma en Noah elkaar niet meer op school zien, omdat Emma naar een andere school ging. Zo groeide ze langzaam uit elkaar, spraken ze minder af en uiteindelijk hadden ze geen contact meer.
