Ik sta hier, in deze vreemde wereld, waar het ijzer blinkt en glimt in het licht. De geur is hard, scherp als het staal, niet zacht en warm zoals mijn brons ooit was. Waar zijn de tinten van koper en brons, die warme glans die mij ooit zo dierbaar was? Ik zie de werktuigen, sterk en dof, onverzettelijk, zwaar, maar zonder ziel. Een zwaard, koud en kil, ligt in mijn hand, het voelt zo anders, als een vreemd gewicht. Mijn vingers kennen het ritme niet, het smeedwerk ruw, als steen op steen. Ik mis de verhalen in brons gegoten, de zachte vormen die wij maakten, met zorg. Hier is het hard, vastberaden en grijs, een wereld die brandt met ijzeren blik. Zou ik gelukkig zijn in deze tijd? Ik weet het niet. De mensen zijn trots, hun huizen zijn sterk, hun wapens scherp, maar toch, iets in mij blijft verlangen… Misschien is het heimwee, diep en stil, naar een tijd die zo ver achter mij ligt. _____________ Illustratie: ijzeren zwaard uit Zuid-Engeland, ca. 850 vChr. (Londen: British Museum)
